Sommige aspecten van korfbal en sportclubs zijn tijdloos. Dit kunnen bepaalde regels zijn, de (hechte) band tussen leden, elk jaar Pinksterkamp, maar ook kaderproblemen, en, zoals uit dit stukje uit 1994 blijkt, dat de beste stuurlui altijd aan wal staan. Net zoals het Nederlands elftal ruim 17 miljoen coaches heeft die allemaal het beste weten hoe er gevoetbald moet worden, zo heeft ook DOC1 al jarenlang supporters die goede acties toejuichen, maar ook elke (kleine) fout onder de loep nemen. Dit was klaarblijkelijk in 1994 al zo, maar ook nu merkt iedereen die in het eerste speelt of bij ze komt kijken, dat dit een tijdloos aspect van korfbal (en andere sporten) is. Onderstaand stukje uit de DOC’er (jaargang 9, editie 2) geeft hier een mooi beeld van.
Ook een balletje gegooid?
“O wat een kans, hoe kan hij die nou missen!”
Het is de aardigste uiting van afkeuring die ik mij kan herinneren. Want er vliegt wat langs het veld als een speler een kans verprutst of gewoon wat stoms doet met de bal. Al die onvoorspelbare bewegingen op het veld zijn onderwerpen van kritiek. Terecht natuurlijk, want fouten vallen meteen op.
En die klachten krijgen toch de kans om in het eerste te spelen. “In het eerste spelen en dan nog van die enorme missers produceren: laat ze lekker in een lager team gaan spelen”.
Het grootste deel van de toeschouwers korfbalt zelf, of heeft dat in het verleden gedaan. Met daarnaast ook nog een kijkers ervaring van twintig of dertig jaar menen ze genoeg deskundigheid paraat te hebben om hun kritiek op te baseren.
Wanneer het publiek zich afreageert op een misser, deugt er natuurlijk niets van de techniek die de bewuste speler heeft laten zien. Heeft u de afgelopen jaren ook wel eens een balletje gegooid op het veld of tijdens een training? En viel het u ook zo tegen om zo’n rond ding de goede kant op te sturen. Vooral als je de bal ook nog door die ronde mand wil krijgen. Gevorderden weten hoe moeilijk het wordt wanneer er een beetje wind komt. Zeker als er ook nog iemand komt aanrennen die je wil beletten om die bal aan te nemen en te scoren tijdens een doorloopbal.
De missers winnen het grandioos van de treffers, wie boven de vijftig procent wil komen zal een kalm tempo moeten hanteren. Daarom moeten we de spelers wat meer krediet gunnen. Dat ze in het eerste spelen wil nog niet meteen zeggen dat ze ook foutloos zijn. Het zijn op dit moment de beste spelers uit de vereniging, maar ook voor hen is het onmogelijk om volmaakt te zijn. Als je moet sprinten, duwen om je tegenstander af te houden en die bal er intussen met een rotgang aankomt, blijft het moeilijk om een doorloopbal of afstandsschot met een windsnelheid van minstens 3km per uur goed te maken.
Kansen verprutsen is vaak een ramp voor publiek en coaches, maar het blijft toch het ergst voor de betrokken speler. En geloof me maar: er is geen korfballer die een bal met opzet verkeerd gooit of een kans mist.
Korfbal is en blijft zo verdomde moeilijk…
